czwartek, 31 stycznia 2013

I don't exist

Chyba nikt mnie nie dostrzega...
Jestem niewidzialna...
Strach mnie obezwładnia,
Boję się że zniknę
Na zawsze....
W moich murach kryje się historia.
Proszę odnajdź mnie
Wysłuchaj...
Póki jestem,
Póki trwam.

Może nie jest to wiersz godny dostania nagrody. 
Raczej na pewno nie jest tego warty.
Może nawet nie jest to wiersz- bardziej proza.
Jednak to wołanie JEST WARTE WYSŁUCHANIA
Czas żebyśmy zaczęli dostrzegać.
Tylko wtedy będziemy mogli coś zmienić.
Mocno w to wierzę.
Tak na koniec mniej patetycznie: W KUPIE SIŁA ! :)

* jakiś czas temu budynek został zasłonięty wielkim bilboard'em/ reklamą  marki odzieżowej... Widocznie dla miasta jest to jedyna możliwość wykorzystania tego typu budynków - jako dobry stelaż ...
Ewentualnie mamy tu syndrom "czego oczy nie widzą..."

Bez odbioru.










Brak komentarzy:

Prześlij komentarz